กระซิบสั่ง..
ค่ำแล้ว..ตอนที่เขาลืมตาตื่น
ทุกอย่างพร่ามัวมึนซึม
ควานหาแว่นในที่ของมัน
มือกลับกวาดบางอย่างตกลง
ราวกับเศษกระจกเหล่านั้นบาดลึกจนปวดแปลบ
ปลอบใจตัวเอง..แค่กรอบรูป..เธอจะไม่เป็นอะไร
ยินเสียงกรุ๋งกริ๋งในความสลัวราง
เป็นเสียงกระซิบแผ่วของโมไบล์เปลือกหอย
ในห้องที่ไร้สายลม
.